رپ (RAP) چیست؟ تاریخچه و ویژگی ها!

رپ، امروز موسیقی اعتراضی مشترک بین المللی است که مبدا آن از سیاهپوستان آمریکایی از زمان رواج برده داری است. به مرور رپ از محدوده ی سیاه پوستان به سمت آمریکای لاتین خارج شد و آمریکای لاتین توانست این سبک را گسترش و پرورش دهد.

با توجه به روند اجتماعی و سیاسی جهان موسیقی رپ توانست به سرعت رایج و صاحب طرفدار شود.

معروف ترین سبک موسیقی رپ، هیپ هاپ است که معروف ترین قالب برای نقد ها و گفتار های اجتماعی و اعتراضی نیز است.

سبک هیپ هاپ معمولاخشن، معترض، منتقم، احساساتی، فریادگونه و کوبنده است و گیرایی خود را در حفظ همین معیارها می داند...بسیاری از رپکن ها معتقدند که انزجار و تنفری که در گفتار اعتراضی شان وجود دارد لازمه ی موثر واقع شدن معضلات اجتماعی است و به نوعی جدیت نشان دادن در ادای رپ نشانه ی وجود رسالتی است که مهم تر از خود این موسیقی است.

رپ در ایران حدودا از اوایل دهه هشتاد وارد ایران شد و تحت تاثیر سبک راک و متال تا به امروز تولید و عرضه شد.

به عقیده ی من به زودی ایران نقطه ی عطف رپ از لحاظ محتوا و بارمفهمومی شناخته می شود...تمامی مردم از اقشار مختلف به دلیل غنای فرهنگی و ادبی و تاریخچه ی معتبر در زمینه علوم انسانی به ویژه فلسفه و ادبیات -و در زمینه ی ادبیات،خصوصا شعر- به نوعی با سرودن یا خواندن شعر آشنا هستند و رپکن ها نیز تحت تاثیر این تاریخچه به تولید محتوا می پردازند.

همانند تمام سبک های زنده ی موسیقی،رپ نیز نوع مبتذل و بی محتوا و یا همچنین فاخر و پرمحتوا دارد که متاسفانه از نوع اول کم وجود ندارد؛ همین امر هم باعث شده تا کسانی که از دور و خارج از عرف به رپ نگاه می کنند همچنان بر سر قضاوت های نادرست خود باقی بمانند و به رپ،موسیقی مبتذل یا چرندیات ریتمیک بگویند.

من به عنوان فردی که علاقه مند به هیپ هاپ است معتقدم شاهکارهای ادبی زیادی در این سبک در حال وقوع است که با بی انصافی به دلیل ظاهری غیرموجه نادیده گرفته می شود.

اتفاقا فقط در رپ فارسی است که رپکن محتوایی در حد و اندازه ی "شعر" ادا می کند و این به عقیده ی بنده وجه تمایز رپ فارسی با رپ جهانی است.

نویسنده: محمدحسن ایوبی

منبع: 

https://www.instagram.com/p/Bx7AC9-HI_u/